Heb ik een postnatale depressie?
"Ik ben pas bevallen en ik kan niet meer stoppen met huilen. Dit ben ik niet. Er wordt van mij verwacht dat ik mijn kindje graag zie maar ik voel het nog niet.. Alles voelt zo intens en ik kan hier moeilijk met omgaan. Men zegt dat ik moet genieten maar dit lukt me niet.. Hoe kan ik nu genieten als ik me zo voel? Waar is die roze wolk?"
Klinkt dit bekend in de oren?
Op het moment dat we mama worden, gaan we als vrouw een grote transformatie door. Van de ene dag op de andere zijn we mama geworden en staat ons leven volledig in teken van een mini-mensje die we nog moeten leren kennen.
Mama worden is één van de meest ingrijpende levensfases die we kunnen meemaken, dit zorgt ook voor een hogere kwetsbaarheid. We maken identiteitsshift door, ons lichaam ziet er niet meer hetzelfde uit, we stellen onze relaties in vraag, .. En dit allemaal in combinatie met veel te weinig slaap. Het beeld dat we hadden van deze periode komt helemaal niet overeen met hoe we het nu ervaren..
Er werd ons beloofd dat dit de beste tijd van ons leven ging zijn
We blijven zoeken met vallen en opstaan. We voelen ons schuldig en beschaamd, abnormaal en alleen want dit alles wat we nu ervaren komt niet overeen met hetgeen ons gezegd is geweest. Dit allemaal zorgt ervoor dat we alleen blijven met onze emoties en gedachten, want dit zijn toch gewoon de babyblues.. toch?
De babyblues of kraamtranen horen bij het proces van het mama worden. Ongeveer 60 tot 80% van de nieuwe mama’s krijgen te maken met volgende symptomen:
- Huilbuien zonder dat je weet waarom
- Prikkelbaarder
- Somber of neerslachtig
- Gespannen
- Onzeker en overspoeld voelen
- Vermoeid en slaap tekort
- Stemmingswisselingen
De babyblues horen erbij maar er zijn wel enkele oorzaken:
- een hormoonschommeling: je hebt net 9maanden jouw baby gedragen en helpen groeien, aanmaak van verschillende hormonen, je hebt net een bevalling achter de rug die op zijn beurt ook voor hormonen zorgen, jouw lichaam moet terug balans zoeken.
- vermoeidheid: na de bevalling (marathon prestatie), de eerste dagen met een newborn: veel indrukken, je word een beetje geleefd, minder slaap dan dat je gewend bent, ..
- het besef van de nieuwe realiteit: verantwoordelijkheidsgevoel, onzekerheid die erbij komt kijken, ..
Deze combinatie zorgt ervoor dat je extra kwetsbaar bent.
Babyblues is geen psychiatrische ziekte of diagnose, Het hoort erbij, het is tijdelijk, het verdwijnt spontaan. Het ene moment zijn we gelukkig en volledig verliefd, het volgende moment zijn we aan het wenen zonder aanduidbaar reden.
Zoals ik aangaf, is het tijdelijk, je merkt dat het stilletjesaan afzwakt en na ongeveer 10 dagen tot 2 weken is het voorbij.
Maar wat als het niet gewoon de babyblues zijn?
Postnatale depressie overkomt 10% van de mama’s.
Op het eerste zicht lijken de babyblues en een postnatale depressie op elkaar:
- Somber of neerslachtig
- Huilen
- Prikkelbaar
- Vermoeid en weinig energie
- ..
Doordat er zoveel overlap is, is het moeilijk om te weten te komen of je nu de babyblues ervaart of dat er meer aan de hand. Bij een postnatale depressie zijn er nog extra symptomen. Daar kom ik later nog op terug.
Wat is het verschil?
Om het het verschil te weten tussen babyblues en postpartum depressie, kunnen we kijken naar het tijdstip, hoelang het duurt en de ernst van de klachten
.
Babyblues komen de eerste paar dagen na de bevalling naar boven. Ongeveer rond dag 3 a 5 na de bevalling en is na 2 weken voorbij. Je merkt ook dat de klachten afnemen in intensiteit. De babyblues kunnen ook heel intens aanvoelen maar we merken dat deze symptomen eerder mild van aard zijn. . Je bent voornamelijk goed gezind en hebt af en toe last van somberheid, huilbuien en prikkelbaarheid.
Postnatale depressie kan plots opkomen gedurende het eerste jaar post partum, meestal zien we dit rond 4 maanden na de bevalling. De symptomen zijn minimaal twee weken aanwezig en je hebt er dagelijks last van.
Postnatale depressie kan ernstiger zijn, zeker wanneer je niet de juiste behandeling krijgt. Je voelt je voornamelijk laag van energie en prikkelbaar, het voelt veel zwaarder dan de babyblues.
Wat zijn de symptomen van een postnatale depressie?
Naast de overlappende symptomen van de babyblues, zijn volgende symptomen ook aanwezig:
- Somberheid: je voelt je verdrietig, ongelukkig of ervaart een leeg gevoel
- Weinig plezier of interesses:
- Geen zin om te eten of net behoefte om veel te eten
- Slaapproblemen (die niet te wijten zijn aan de baby)
- Waardeloos voelen: ik ben geen goede mama, ik doe mijn kind tekort, ..
- Gebrek aan energie: het lukt je niet om dagelijkse taken uit te voeren (moeite met opstaan, eten maken, jezelf verzorgen, voor je baby zorgen .. )
- Slap en onrustig zijn
- Kan amper voor jezelf zorgen of voor je baby
- Schuldgevoelens en schaamte
- concentratieproblemen
- Denken aan de dood/zelfmoord, gedachten om jezelf of jouw baby pijn te doen, ..
Welke hulp kan je hiervoor krijgen?
Op basis van deze blog, kan je een beeld krijgen wat het verschil is tussen de babyblues en een postnatale depressie. Heb je het gevoel dat er meer aan de hand is of dat iets niet juist voelt. Wacht niet en zoek hulp. Dit kan een grote stap zijn, beangstigend aanvoelen maar weet dat er hulp is. Je hoeft dit niet alleen te doen.
We kunnen concluderen dat de periode na het krijgen van een kindje heel zwaar kan zijn, ongeacht of je nu de babyblues of een postnatale depressie ervaart. Er zijn verschillende manieren waardoor je voor jezelf kan zorgen.
Wat kan je zelf doen?
-
- Vraag en accepteer hulp van anderen
- Praat met een persoon waar je je goed bij voelt en waarvan je weet dat die niet zal oordelen.
- Ga naar buiten voor wat buitenlucht en beweging
- Voed jouw lichaam door bewuste keuzes te maken op vlak van voeding
- Neem af en toe wat tijd voor jezelf
- Maak een overzichtje met zaken die jou helpen ontspannen: muziek, een boek lezen, .. en zorg dat je deze binnen handbereik hebt.
- Bespreek jouw zorgen en symptomen met je vroedvrouw, gynaecoloog of huisarts
- Ga op zoek naar de juist professionele hulp. Nesten kan hier een antwoord op zijn. Je bent méér dan welkom.
De laatste twee opties kunnen een heel hoge drempel zijn maar het is echt waardevol om dit te doen. Laat je helpen, sta stil bij wat je net ervaart en dan kan er samen bekeken worden wat eraan gedaan kan worden. Dit is niet jouw schuld dat je je zo voelt. Dit overkomt jou en je hoeft dit niet alleen te dragen.
Disclaimer: Deze blogpost is louter informatie en vervangt geen consult bij een professional om tot een diagnose te komen. Neem vooral contact op met jouw zorgverlener als je je herkent in één of meerdere symptomen.