Waarom voel ik mij zo opgebrand als ouder?

Over parentale burn-out en wat je eraan kan doen

Wat is een parentale burn-out?

Een parentale burn-out is een gevolg van een langdurige blootstelling aan chronische opvoedingsstress. Denk bijvoorbeeld aan de periode van de pandemie. Maandenlang was de wereld in lockdown en moest je plots nog meer ballen in de lucht houden. Plots moest je op hetzelfde moment jouw baas tevreden houden, jouw kinderen entertainen en onderwijzen, ervoor zorgen dat het huis gepoetst werd en er elke dag vers eten op tafel stond.


Zonder één moment rust.


De pandemie ligt ondertussen al even achter ons, maar het continu verschillende ballen in de lucht houden, zonder er eentje te laten vallen, kan voor een grote druk zorgen. 


Als ouder heb je naast de praktische zaken van een gezin runnen, ook nog de mentale draaglast die het met zich meebrengt.



"we moeten nog een crèche zoeken" - "ons zoontje blijft hoesten misschien moet ik toch een afspraak maken bij de pediater", "ik moet onze zomerreis nog plannen" - "speel ik wel genoeg met mijn kindje?" - "De melk is op" "we hebben nog een cadeautje nodig voor het verjaardagsfeestje van X volgende week"- ..


Klinkt dit bekend?

Vier kenmerkende elementen


Bij een parentale - burnout zijn er 4 elementen heel kenmerkend:


  • Overweldigende uitputting i.v.m. de ouderlijke rol. Als ouder heb je het gevoel dat je op het einde van jouw latijn bent. De elastiek die te lang gespannen stond, is geknapt.
  • Gevoel dat je je rol als ouder niet goed meer uitvoert. Alles voelt te veel aan, jouw emmer loopt over en je ervaart geen plezier meer aan het ouder zijn.
  • Emotionele afstand nemen tot de kinderen: Je voelt je oververmoeid en je besteedt minder aandacht of luistert minder naar je kinderen. Je doet wat je ‘moet’ doen (koken, wassen, hen in bed leggen, ..) maar meer niet
  • Het contrast: Je wordt je als ouders ervan bewust dat je niet niet langer de ouder bent die je vroeger was of die je altijd dacht te willen zijn. Je schaamt je zich voor de ouder die je bent geworden.

Hoe herken je een parentale burn-out?


  • Je hebt het gevoel dat je jezelf moet opofferen
  • Je kan niet meer helder nadenken
  • Je hebt geen energie om met je kinderen bezig te zijn
  • Je voelt weinig emotionele verbinding met je kinderen
  • Jij kan moeilijk genieten van de leuke momenten
  • Je doet wat je moet doe voor je kinderen, maar meer niet.
  • Je kan weinig verdragen van je partner of kinderen
  • Je bent moe
  • Frustraties door kleine dingen
  • Je hebt het gevoel dat je telkens slecht gehumeurd bent

    Wat kan je doen als je een parentale burn-out hebt of je je herkent in sommige elementen.


    Allereerst wil ik meegeven dat het niet jouw schuld is dat je deze gevoelens ervaart. We zitten momenteel in een maatschappij waarbij er enorm veel verwacht wordt van ons als ouders en waarbij we continu kunnen vergelijken met elkaar door sociale media en dergelijke.


    • Leg de lat lager: het is niet nodig om de perfecte ouder te zijn. Goed is goed genoeg voor jouw kindje en jezelf.
    • Het kan helpen om ook dagelijks stil te staan waar je dankbaar voor bent. Dit is een oefening die helpt om terug de bomen door het bos te zien.
    • Neem een pauze. Laat je kindje iets langer in de opvang na je werk om even op adem te komen, vraag aan je partner om taken te verdelen, ..
    • Kijk even terug in het verleden: wanneer vind je zelf dat je het goed hebt aangepakt in jouw rol als ouder? En doe daar meer van
    • Wees lief voor jezelf. Je doet écht wat je kan.
    • Wat geeft jouw energie? Waar laadt jij echt van op? Doe daar meer van. (dit mogen ook dingen zijn zonder de kinderen)
    • Zoek een evenwicht in jouw verschillende rollen. Investeer ook tijd in de andere rollen die je hebt als vriendin, lief van, kind van, ..
    • Last but not least: ga op zoek naar mensen die je kunnen helpen. Het is écht oké om hulp in te schakelen. Nesten kan hier een antwoord op zijn.

    Deze laatste optie kan  een heel hoge drempel zijn maar het is echt waardevol om dit te doen. Laat je helpen, sta stil bij wat je net ervaart en dan kan er samen bekeken worden wat eraan gedaan kan worden. Dit is niet jouw schuld dat je je zo voelt. Dit overkomt jou en je hoeft dit niet alleen te dragen.


    Disclaimer: Deze blogpost is louter informatie en vervangt geen consult bij een professional om tot een diagnose te komen. Neem vooral contact op met jouw zorgverlener als je je herkent in één of meerdere symptomen.