Een parentale burn-out is een gevolg van een langdurige blootstelling aan chronische opvoedingsstress. Denk bijvoorbeeld aan de periode van de pandemie. Maandenlang was de wereld in lockdown en moest je plots nog meer ballen in de lucht houden. Plots moest je op hetzelfde moment jouw baas tevreden houden, jouw kinderen entertainen en onderwijzen, ervoor zorgen dat het huis gepoetst werd en er elke dag vers eten op tafel stond.
Zonder één moment rust.
De pandemie ligt ondertussen al even achter ons, maar het continu verschillende ballen in de lucht houden, zonder er eentje te laten vallen, kan voor een grote druk zorgen.
Als ouder heb je naast de praktische zaken van een gezin runnen, ook nog de mentale draaglast die het met zich meebrengt.
"we moeten nog een crèche zoeken" - "ons zoontje blijft hoesten misschien moet ik toch een afspraak maken bij de pediater", "ik moet onze zomerreis nog plannen" - "speel ik wel genoeg met mijn kindje?" - "De melk is op" "we hebben nog een cadeautje nodig voor het verjaardagsfeestje van X volgende week"- ..
Klinkt dit bekend?
Bij een parentale - burnout zijn er 4 elementen heel kenmerkend:
Allereerst wil ik meegeven dat het niet jouw schuld is dat je deze gevoelens ervaart. We zitten momenteel in een maatschappij waarbij er enorm veel verwacht wordt van ons als ouders en waarbij we continu kunnen vergelijken met elkaar door sociale media en dergelijke.
Deze laatste optie kan een heel hoge drempel zijn maar het is echt waardevol om dit te doen. Laat je helpen, sta stil bij wat je net ervaart en dan kan er samen bekeken worden wat eraan gedaan kan worden. Dit is niet jouw schuld dat je je zo voelt. Dit overkomt jou en je hoeft dit niet alleen te dragen.
Disclaimer: Deze blogpost is louter informatie en vervangt geen consult bij een professional om tot een diagnose te komen. Neem vooral contact op met jouw zorgverlener als je je herkent in één of meerdere symptomen.